Το Motomax φρόντισε για… να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο!
Ποιο είναι το πολυτιμότερο πράγμα ενός ανθρώπου; Όχι αυτό που νομίζεις…
Ούτε αυτό…
Μα φυσικά το κεφάλι του! Και όταν μιλάμε για έναν μοτοσυκλετιστή, αυτό γίνεται δυο φορές πολύτιμο, αφού είναι πλήρως εκτεθειμένο σε οτιδήποτε συμβεί κατά τη διάρκεια της οδήγησης.
Ξέρουμε, βέβαια, ότι για τα δικά μας τα κεφάλια συγκεκριμένα, οι απόψεις διίστανται… Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι δεν αξίζουν καμιά ιδιαίτερη προστασία, αφού είναι άδεια… Άλλοι πιστεύουν ότι είναι πολύ ξερά για να πάθουν κάτι!
Εμείς, αντίθετα, τα έχουμε περί πολλού (μα, να χαλάσει η μόστρα σε τέτοια ομορφόπαιδα, δεν το θέλει ούτε ο Θεός ούτε ο Αλλάχ ούτε καν η θεά Κάλι, όπως ήδη αποδείχθηκε!) και, για το λόγο αυτό, δίνουμε μεγάλη σημασία στο κράνος που θα τα προστατεύει. Φυσικά, είναι περιττό να αναφέρουμε ότι το κράνος το φοράμε ΠΑΝΤΑ, ανεξαρτήτου απόστασης και καιρικών συνθηκών. Το λόγο που κάποιοι θεωρούν το πολυτιμότερο πράγμα γι’ αυτούς τον αγκώνα τους, ποτέ δεν τον καταλάβαμε…
Ευτυχώς, το Motomax από τη Θεσσαλονίκη, και συγκεκριμένα ο Παύλος, εκτίμησαν τα κεφάλια μας δεόντως και όπως τους αξίζει. Έτσι μας χορήγησαν δύο κράνη Airoh S4. Είναι ακριβώς αυτό που ζητάμε σ’ ένα τέτοιο ταξίδι! Έχουν το κλασικό σχέδιο ενός enduro κράνους, που μας προσφέρει καλό εξαερισμό και μεγάλη ορατότητα περιφερειακά, ενώ έχουν και την απαραίτητη ζελατίνα, για να μας προφυλάσσει από τον αέρα και τη βροχή. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι πως η ζελατίνα είναι πολύ σκληρή στο άνοιγμα και το κλείσιμο, που σημαίνει πως όταν τη σηκώνω, μένει εκεί. Στο Arai Tour-X που είχα στην Ασία, μετά από αρκετή χρήση, ο μηχανισμός της ζελατίνας μαλάκωσε τόσο, που όταν την είχα σηκωμένη, μόλις έπεφτα σε μια λακκούβα, έκλεινε η ζελατίνα από μόνη της! Ήταν πολύ ενοχλητικό, αλλά τώρα με το Airoh τα ‘χω ξεχάσει αυτά!
Η απόφαση για τη χορηγία αυτή πηγάζει από την ίδια τη στάση ζωής που χαρακτηρίζει τον Παύλο. Ταξιδευτής και ο ίδιος, κι όχι τουρίστας, σε χώρες της Αφρικής, απόλαυσε την προηγούμενη περιπέτειά μου στην Ανατολή και θέλησε να στηρίξει και να γίνει κομμάτι του “mad about Africa”.
Ένα απλό “ευχαριστούμε” για τον Παύλο και το Motomax είναι πολύ λίγο! Ξέρουμε ότι τη μεγαλύτερη ικανοποίηση θα την πάρει βλέποντας τα μάτια μας να χαμογελούν μέσα από τα κατασκονισμένα κράνη μας, και στο βάθος μια καμηλοπάρδαλη (αν είναι λιοντάρι, η συγκεκριμένη φωτογραφία θα αποτελέσει συλλεκτικό κομμάτι, καθώς μάλλον θα είναι η τελευταία μας!)