Pakistan is a heaven for every nature lover. There is a part of the Himalayan Range there and the second highest peak of the world, K2 at 8,611 m. (28,252 feet). The traveler can do countless treks in one of the most beautiful mountainous scenes of the planet. He can, also, travel on the Karakoram Highway (KKH), a part of the Silk Road which was connecting Europe with Asia for centuries.

   Pakistani people prove the hospitality of Muslims once again! Like in the previous countries, they invited me to drink a cup of tea or a soft drink with them, to eat or sleep in their simple house.

   The policemen there, as it was written on the T-shirt of one of them, are really friends of citizens, at least friends of travellers. In the south, they were escorting me by patrol cars or motorcycles for three days and they didn’t leave me alone even for a second! I was just telling them where I want to go and they were escorting me. They were not delaying me, usually. They were communicating by radios and when the one patrol car was leaving me at the border of each district, the next one was already there. Sometimes it wasn’t necessary even to stop. They were escorting me when I was going for a walk or a ride in the towns, they were offering me tea, soft drinks, food, I was sleeping in the police station during the night, they were giving me water to take a bath and everything else you can imagine. Don’t even think about money…

While I was traveling towards India, I covered 5,515 km. (3,427 miles) in 51 days in Pakistan.

Here is my route in Pakistan, while I was traveling towards India, and most of the places I visited.

When I was returning from India, the second time I traveled in Pakistan I covered 1,666 km. (1,035 miles) in 6 days.

Here is my route in Pakistan, while I was returning from India, and most of the places I visited.

   Το Πακιστάν είναι ένας παράδεισος για κάθε φυσιολάτρη. Εκεί βρίσκεται μέρος της οροσειράς των Ιμαλαΐων και η δεύτερη ψηλότερη κορυφή του κόσμου, το Κ2 (8.611 μ.). Ο ταξιδιώτης έχει την ευκαιρία να κάνει ατέλειωτες πεζοπορίες σ’ ένα από τα πιο όμορφα ορεινά τοπία του κόσμου. Ακόμη, μπορεί να ταξιδέψει στον πανέμορφο Karakoram Highway (KKH), ένα τμήμα του δρόμου του μεταξιού, που περνούσε από εκεί για αιώνες συνδέοντας την Ευρώπη με την Ασία.

   Οι Πακιστανοί επιβεβαιώνουν κι αυτοί τη μουσουλμανική φιλοξενία! Όπως και στις προηγούμενες χώρες, με κάλεσαν αρκετές φορές να πιω ένα τσάι μαζί τους, ένα αναψυκτικό, να φάω ή να κοιμηθώ στο φτωχικό τους.

   Εκεί οι αστυνομικοί, όπως έγραφε και η μπλούζα κάποιου από αυτούς, είναι πραγματικά φίλοι του πολίτη, τουλάχιστον του ταξιδιώτη. Στα νότια της χώρας με συνόδευαν περιπολικά της αστυνομίας για τρεις μέρες και δε με άφησαν από τα μάτια τους ούτε δευτερόλεπτο! Τους έλεγα που θέλω να πάω και με συνοδεύανε. Δε με καθυστερούσαν, συνήθως. Επικοινωνούσαν μέσω ασυρμάτων και όταν στα σύνορα κάθε νομού με άφηνε το ένα περιπολικό, το επόμενο με περίμενε ήδη εκεί. Μερικές φορές δε χρειαζόταν καν να σταματήσω. Με συνόδευαν στις βόλτες μου μέσα στις κωμοπόλεις, μου κερνούσαν τσάι, αναψυκτικά, φαγητό, το βράδυ κοιμόμουν στο αστυνομικό τμήμα, μου έδιναν νερό να κάνω μπάνιο και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Φυσικά, ούτε λόγος για χρήματα… μεγάλη προσβολή!

Πηγαίνοντας προς την Ινδία, διένυσα στο Πακιστάν 5.515 χλμ. σε 51 μέρες.

Η διαδρομή μου στο Πακιστάν, πηγαίνοντας προς την Ινδία, και τα κυριότερα μέρη που επισκέφτηκα.

Επιστρέφοντας από την Ινδία, όταν ξαναμπήκα στο Πακιστάν, κάλυψα άλλα 1.666 χλμ. εκεί σε 6 μέρες.

Η διαδρομή μου στο Πακιστάν, γυρίζοντας από την Ινδία, και τα κυριότερα μέρη που επισκέφτηκα.