Having entered Slovenia, I headed to the coast, as I wanted to visit the picturesque town of Piran. The impact of the Venetians is more than visible in the entire old city. The big difference, compared to the old towns of Croatia, was that in Piran the tourists were considerably fewer, something that made me more than happy. The previous day, I was traveling in rain the whole day, but in Piran there was so much sunshine that I even took a dip into the sea, after a long time!

   I moved to the east, in order to visit some scenic castles and towns. I did not ride even a meter on highway and I was rewarded to the fullest! Imagine that I didn’t have to buy a vignette, as it is only needed for the roads with green or blue signs. But, if you ride on the provincial roads signed in yellow, the vignette is absolutely unnecessary.

I enjoyed riding in the endless forests of Slovenia! Sometimes it was through easy dirt roads and some other times it was through rough woodcutters’ tracks!

   I totally fell in love with the Slovenian countryside! How much beauty can be squeezed in such a small place… With the 58% of the land covered by forests, this is the third-most forested country in Europe, after Finland and Sweden! I took some dirt roads and found myself into thick, humid forests! I, then, moved on small roads through scenic little villages. There are farms all over the place, surrounded by verdant meadows, all having these iconic, old, wooden granaries. Even the small farm houses were so tidy and cute, full of flowers and colors, making the entire scenery unbelievably picturesque, an image I couldn’t get enough of!

Do you see now why I fell in love with sLOVEnia?

   In such a farm, up on the hills, I was delighted to meet again Janez and Petra, a Slovenian couple I had first met in Pakistan. At that time, they were traveling in an old Renault 4L and we happened to cross the border to India together. After having returned to their country, they got married, bought this old, deserted farm and have been living there since, with the newer member of their family! It was unbelievable meeting them again after six years. As soon as I arrived, we sat on the hill, around a campfire and couldn’t stop talking! We had so much catching up to do… How did the rest of our trip go, what had we done after having returned home, what do we do now…

We were cooking and eating in the old wooden granary in the farm of Janez and Petra, which has been converted in an outdoor kitchen for the hot summer months.

   I stayed there for two days and helped as much as I could with the chores in the farm, while Petra was cooking delicious meals with organic vegetables grown in their garden. If I wasn’t traveling, that’s the kind of life I would be living! I always liked to live in nature, under human conditions, without stress, producing my own food, being self-sufficient, remaining untouched by any system and financial crisis.

I was traveling through small roads, like this one, and I was absolutely rewarded for my choice!

   I bid Janez and Petra farewell and headed to Ljubljana, where Ika would host me through CouchSurfing. Ljubljana is one of the few capitals I enjoyed so much. It is a very human city, with this typical serenity you see in Northern Europe, but vibrant at the same time. These days, Eurobasket was held in the city, so there were many acts and performances around.

Ljubljana changed hands often between Romans, Huns, Ostrogoths, Lombards and finally Austrians, who left their footprint in the old town until today.

   The day I was about to leave Ljubljana, I woke up by many loud thunders that shook the place. It was down pouring and I thought it would be pointless to go up to the Alps in such a weather. I headed to Italy. The thought, however, of visiting the lakes of Bled and Bohinj would not leave my mind. I hated to miss this opportunity. After all, I was looking forward to visit the Alps, these lakes and the surrounding mountains for so long… Nevertheless, the sky was cloudy as far as I could see and especially on the north the clouds were close to the land, creating thick fog. I didn’t stand a good chance for nice weather on the mountains. I felt just like I was feeling when I had left Pokhara in Nepal, and went over Katmantu, but the thought of hiking the area of Annapurna wouldn’t leave me. So, I did once more what I had done then and had not regretted it!

I was looking forward to visit the Julian Alps and it was really worth!

   I turned back and started to ride up north! And then, miraculously… after an hour of riding, I could see some blue skies and by the time I arrived at the lakes it was sunshine! What a right choice I had made, turning back and visiting the Alps… The reward was greater than I could have ever dreamed of. The scenery was amazing! I let the images to speak for themselves…

Lake Bled with the church on its small island and the castle on the background!

   I rode to Vršič Pass, up to an altitude of 1,611 m. (5,286 ft.). I was surrounded by rocky, snow-capped peaks. Over the altitude of 1,400 m. (4,593 ft.) there was snow even on the roadside. What a perfect occasion to try out the isothermal suit of REV’IT! I put on the interior layer of my Levante summer jacket and I was fine. It seems that this jacket is the perfect choice for temperatures ranging from 0 ^oC to 50 ^oC!

Riding to the Vršič Pass, at 1,611 m. (5,286 ft.), I was surrounded by the snow-capped peaks of the Alps!

   I wild-camped on a lovely spot in Soča Valley, by a fierce river. Another good thing about Slovenia is that, with so many forests, you can find anywhere ideal spots for wild-camping! I was close to the border, so the next day I entered in Italy, from where we will take a ferry-boat to Morocco on Saturday, 21^st of September! Christina is already on the ship, coming to Italy on her heavy-loaded Leonida! So, get ready! The adventure is about to start 😉

Here you can watch the video from my trip in Slovenia (with English subtitles) accompanied by the wonderful soundtracks of Delta Shakedown, the band in which Dionisis Frantzis plays!

Soundtracks:
Delta Shakedown – Lands Of The North
Delta Shakedown – Take A Chance
Pearl Jam – Alive
Nickelback – Burn it to the ground
Private Government – Metallico tis Evdokias
Iron Maiden – Afraid to Shoot Strangers

   Στη Σλοβενία αρχικά κινήθηκα προς τα παράλια, για να επισκεφτώ τη γραφική κωμόπολη του Piran. Η παλιά της πόλη είναι φανερά επηρεασμένη από τους Βενετούς. Η μεγάλη διαφορά που απόλαυσα περισσότερο σε σχέση με τις παλιές πόλεις της Κροατίας ήταν πως οι τουρίστες στο Piran ήταν ασύγκριτα λιγότεροι. Την προηγούμενη μέρα ταξίδευα συνεχώς στη βροχή, αλλά στο Piran είχε τέτοια λιακάδα, που μετά από αρκετό καιρό έκανα μπάνιο στη θάλασσα!

    Κινήθηκα ανατολικά, για να επισκεφτώ διάφορα κάστρα και κάποιες γραφικές πόλεις. Ως συνήθως, δεν πάτησα ούτε ένα μέτρο αυτοκινητόδρομου κι ανταμείφθηκα στο έπακρο γι’ αυτό! Φανταστείτε πως δε χρειάστηκε καν ν’ αγοράσω βινιέτα, αφού αυτή χρειάζεται για τους δρόμους που έχουν πράσινες και μπλε πινακίδες. Αν κινηθεί κανείς μόνο από τους επαρχιακούς δρόμους με κίτρινες πινακίδες, τότε η βινιέτα δεν είναι απαραίτητη.

Στα απέραντα δάση της Σλοβενίας απόλαυσα όμορφες διαδρομές, άλλες βατές κι άλλες απαιτητικές μέσα από υλοτομικά δρομάκια!

   Τη σλοβενική επαρχία την ερωτεύτηκα! Πόση ομορφιά μπορεί να χωρέσει ένας τόσο μικρός τόπος… Με το 58% της χώρας να καλύπτεται από δάση, αυτή είναι η τρίτη πιο δασώδης χώρα της Ευρώπης, μετά τη Φιλανδία και τη Σουηδία! Πήρα κάποιους χωματόδρομους και βρέθηκα μέσα σε πυκνά, υγρά δάση! Ύστερα κινιόμουν από μικρούς δρόμους και περνούσα από ωραία χωριουδάκια. Υπάρχουν παντού φάρμες μέσα σε καταπράσινα λιβάδια κι έχουν αυτές τις χαρακτηριστικές παλιές, ξύλινες σιταποθήκες. Ακόμη και τ’ αγροτόσπιτα είναι τόσο περιποιημένα, με διάφορα χρώματα και λουλούδια, που όλο αυτό το σύνολο δημιουργούσε μια απίστευτα καλαίσθητη εικόνα κι ευχαριστιόμουν να τη βλέπω!

Καταλαβαίνετε τώρα το λόγο που ερωτεύτηκα την επαρχία της Σλοβενίας;

   Σε μια φάρμα πάνω στα βουνά, είχα τη χαρά να ξαναδώ το Γιάννη και την Πέτρα, ένα ζευγάρι Σλοβένων που είχα πρωτοσυναντήσει στο Πακιστάν. Τότε ταξίδευαν μ’ ένα παλιό Renault 4L κι είχαμε περάσει μαζί τα σύνορα για να μπούμε στην Ινδία. Αφού επέστρεψαν στη χώρα τους, παντρεύτηκαν, αγόρασαν μια παλιά, εγκαταλειμμένη φάρμα και ζουν εκεί με το νέο μέλος της οικογένειάς τους! Ήταν απίστευτο που ξανασυναντιόμασταν μετά από έξι χρόνια. Μόλις έφτασα, κάτσαμε αμέσως σ’ ένα σημείο του λόφου, γύρω από τη φωτιά και μιλούσαμε ακατάπαυστα! Είχαμε να πούμε τόσα… Πώς ήταν το υπόλοιπο του ταξιδιού μας, τι κάναμε επιστρέφοντας στον τόπο μας, τι κάνουμε τώρα…

Μαγειρεύαμε και τρώγαμε στην παλιά, ξύλινη σιταποθήκη της φάρμας του Γιάννη και της Πέτρας, που την έχουν μετατρέψει σε υπαίθρια κουζίνα για τους ζεστούς μήνες του χρόνου.

    Έμεινα δυο μέρες εκεί και βοήθησα όσο μπορούσα στις εργασίες της φάρμας, ενώ η Πέτρα μας μαγείρευε νόστιμα φαγητά με τα βιολογικά λαχανικά που έβγαζαν από τον κήπο τους. Αν δεν ταξίδευα, αυτή θα ήταν η ζωή που θα ‘θελα να κάνω! Πάντα μου άρεσε να ζω μέσα στη φύση, σε ανθρώπινες συνθήκες, χωρίς άγχος, να παράγω την τροφή μου, να είμαι αυτάρκης και να μη μ’ επηρεάζει καμιά κρίση και κανένα σύστημα.

Από τέτοια μικρά δρομάκια κινιόμουν κι ανταμείφθηκα στο έπακρο για την επιλογή μου!

   Αποχαιρέτησα γι’ άλλη μια φορά το Γιάννη και την Πέτρα και πήγα στη Λιουμπλιάνα (Ljubljana), όπου με φιλοξένησε η Ika μέσω του CouchSurfing. Η Λιουμπλιάνα είναι από τις λίγες πρωτεύουσες που έχω απολαύσει. Είναι ανθρώπινη πόλη κι εκπέμπει αυτή τη χαρακτηριστική ηρεμία που συναντά κανείς στη Βόρεια Ευρώπη, όντας συγχρόνως αρκετά ζωντανή. Είχε και το Eurobasket εκείνες τις μέρες στην πόλη, οπότε υπήρχαν παντού διάφορα δρώμενα.

Η Λιουμπλιάνα άλλαξε πολλές φορές χέρια ανάμεσα σε Ρωμαίους, Ούννους, Οστρογότθους, Λομβαρδούς και τελευταία Αυστριακούς, οι οποίοι άφησαν το στίγμα τους μέχρι σήμερα στην παλιά πόλη.

   Τη μέρα που έφευγα από τη Λιουμπλιάνα, είχα ξυπνήσει από τους αμέτρητους δυνατούς κεραυνούς που ακούγονταν. Έβρεχε ασταμάτητα και σκεφτόμουν πως δεν έχει νόημα ν’ ανέβω στις Άλπεις με τέτοιο καιρό. Κατευθύνθηκα προς την Ιταλία. Συνέχεια, όμως, μ’ έτρωγε η σκέψη να πάω στις λίμνες Bled και Bohinj. Δεν ήθελα να τις χάσω. Ανυπομονούσα τόσο καιρό να φτάσω στις Άλπεις και να δω αυτές τις λίμνες και τα τριγύρω βουνά… Ο ουρανός, όμως, ήταν παντού συννεφιασμένος κι ειδικά προς τα βόρεια τα σύννεφα ήταν χαμηλά κι είχε ομίχλη. Δεν είχα πολλές πιθανότητες να πετύχω καλό καιρό στα βουνά. Ένιωσα όπως τότε που έφυγα από την Pokhara του Νεπάλ και πήγα στο Κατμαντού, αλλά μ’ έτρωγε η σκέψη να κάνω την πεζοπορία στην περιοχή Annapurna. Έτσι, έκανα το ίδιο που είχα κάνει και τότε και δεν το είχα μετανιώσει!

Καιρό περίμενα να δω από κοντά τις Ιουλιανές Άλπεις και πραγματικά άξιζε…

   Γύρισα πίσω κι άρχισα ν’ ανεβαίνω προς τα βόρεια! Τότε έγινε το θαύμα… Μετά από καμιά ώρα δρόμο έβλεπα γαλάζιο ουρανό και μέχρι να φτάσω στις λίμνες είχε τέλεια λιακάδα! Πόσο καλά έκανα που γύρισα κι αποφάσισα ν’ ανέβω στις Άλπεις… Ανταμείφθηκα για την επιλογή μου περισσότερο κι απ’ όσο φανταζόμουν. Τα τοπία ήταν φανταστικά! Αφήνω τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους…

Η Λίμνη Bled με την εκκλησία στο μικρό νησάκι της και το κάστρο της στο βάθος!

   Ανέβηκα στο Πέρασμα Vršič, στα 1.611 μ. υψόμετρο. Περιτριγυριζόμουν από βραχώδεις, χιονισμένες κορυφές. Πάνω από τα 1.400 μ. είχε χιόνι και στην άκρη του δρόμου. Ήταν ευκαιρία να δοκιμάσω τα ισοθερμικά της REV’IT! Έβαλα το εσωτερικό μπουφάν μέσα από το καλοκαιρινό jacket Levante κι ήμουν μια χαρά. Φαίνεται πως αυτό το μπουφάν είναι η τέλεια επιλογή για θερμοκρασίες από 0 ^oC μέχρι 50 ^oC!

Ανεβαίνοντας στο Πέρασμα Vršič, στα 1.611 μ. υψόμετρο, περιτριγυριζόμουν από τις χιονισμένες κορυφές των Άλπεων!

   Κατασκήνωσα σ’ ένα ωραίο μέρος στην Κοιλάδα Soča, δίπλα στο ορμητικό ποτάμι. Το καλό στη Σλοβενία είναι πως με τόσα δάση έχει παντού πανέμορφα μέρη για ελεύθερη κατασκήνωση! Ήμουν κοντά στα σύνορα, οπότε την επόμενη μέρα μπήκα στην Ιταλία, απ’ όπου θα πάρουμε το καράβι για το Μαρόκο το Σάββατο στις 21 του μηνός! Η Χριστίνα είναι ήδη στο καράβι κι έρχεται στην Ιταλία με τη βαρυφορτωμένη Λέων-είδα της! Ετοιμαστείτε, λοιπόν, γιατί η περιπέτεια ξεκινά 😉

Εδώ μπορείτε να δείτε και το βίντεο από το ταξίδι μου στη Σλοβενία με την υπέροχη μουσική επένδυση από τους Delta Shakedown, το σχήμα στο οποίο συμμετέχει ο Διονύσης Φραντζής!

Soundtracks:
Delta Shakedown – Lands Of The North
Delta Shakedown – Take A Chance
Pearl Jam – Alive
Nickelback – Burn it to the ground
Private Government – Metallico tis Evdokias
Iron Maiden – Afraid to Shoot Strangers